دانش چندفرهنگی و ارتقای سبک زندگی در ایران

این مقاله ویژگی ها و الزامات آموزش مهارت های زیست چندفرهنگی، ارتباط میان این رویکرد با بهبود سبک زندگی به ویژه با تأکید بر فضای چند فرهنگی ایران را مورد بررسی قرار می دهد. اعضای جامعه چند فرهنگی باید تصویر روشن و واقعی از افراد و فرهنگ های مختلف آن داشته و قضاوت افراد نسبت به فرهنگ ها و قومیت ها به دور از پیش داوری باشد. زمینه ساز این مهم، افزایش دانش چندفرهنگی است. بر این اساس، تا زمانی که در یک جامعه چند فرهنگی، به ارزش های چندفرهنگی، توجه کافی نشود، نیل به اهداف چندفرهنگی نیز با چالش مواجه خواهد شد. رویکرد چندفرهنگی، چارچوبی را فراهم می آورد تا به واسطه آن، تجربیات، میراث، زبان و … افراد و گروه ها با در نظر گرفتن کلیه سوابق فرهنگی و اجتماعی شان، باارزش شمرده شده تا بتوان بر اساس آن زیست مسالمت آمیز را برای تمامی گروه های موجود در جامعه فراهم آورد. در واقع هدف اساسی رویکرد چندفرهنگی، ارتقا سبک زندگی صلح جویانه و هم زیستی پایدار در میان افراد و گروه هاست. این مقاله کوشیده است ضمن تبیین مشروح اهداف رویکرد چند فرهنگی، راهکارهای ارتقا سبک زندگی را از طریق آموزش های غیررسمی و رسمی در جامعه امروز ایران استدلال نماید. آنچه که در این مقاله در نظر دارد بدان توجه بیشتری نماید، بررسی ظرفیت سازی و جریان سازی آموزش های غیررسمی برای ارتقا سبک زندگی چندفرهنگی به موازات آموزش های رسمی در جامعه کنونی ایران ایجاد است.